روانشناسی کودک
روانشناسی کودک
تحقیقات مربوط به فرآیند های روانشناختی کودک، در حقیقت شاخه ای تخصصی از علم روانشناسی است که به نام روانشناسی کودک شناخته می شود. علم روانشناسی کودک به خصوص راجع به این است که این فرآیندها چگونه از روانشناسی بزرگسالان جدا هستند، چگونه از زمان تولد شکل می گیرند و تا بزرگسالی باقی می مانند، چطور و چرا از کودکی به کودک دیگر تفاوت می کنند.
روانشناسان کودک با کودکان و والدین کار می کنند تا مسائل کودک را شناسایی کنند و آنها را حل نمایند. مسائلی که موجب بروز مشکلات احساسی و رفتاری می شوند، مانند اختلال یادگیری، اختلال بیش فعالی، اختلال کم توجهی، اضطراب و افسردگی. روانشناسان کودک همچنین تاخیر های رشد کودک، علائم اختلال اوتیسم و دیگر مشکلاتی که بر رشد بچه اثر می گذارند را ارزیابی و شناسایی می کنند.
در ادامه به چند نکته که روانشناسی در مورد کودکان به ما می آموزد خواهیم پرداخت. اگر شما هم خود را والدینی مسئولیت پذیر می دانید که به سلامت و امنیت روحی و روانی فرزندتان اهمییت می دهید، بهتر است در ادامه ی مقاله همراه ما باشید تا با آنچه در ذهن و روان کودکتان می گذرد بیشتر آشنا شوید.
نکته هایی که روانشناسی در مورد کودکان به ما می آموزد
جهت استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه کودک و خانواده و سایر اختلالات روانشناسی و رزرو وقت از متخصصین مرکز مشاوره حال کوک می توانید با شماره های زیر تماس بگیرید.
02122636858 – 09212773724
روانشناسی رشد کودک
علم روانشناسی رشد کودک معمولا به سه شاخه ی اصلی تقسیم می شود: جسمی، ذهنی و احساس – اجتماعی. رشد فیزیکی یا جسمی که عموما در یک ترتیب قابل پیش بینی و ثابت اتفاق می افتد و شامل تغییرات فیزیکی می شود ، از جمله به دست آوردن برخی از مهارت ها. مهارت هایی مانند موتور رشد و توانایی حرکتی کودک.
رشد ذهنی یا آگاهی در همین حین مربوط به فرآیند هایی است که کودک برای به دست آوردن علم و آموزه هایی مانند زبان، تفکر، منطق و تصور از آنها استفاده می کند.
از آنجایی که رشد احساسی – اجتماعی معمولابا رشد ذهنی مناسبات مشترک دارد، عموما این دو گروه را یکی به حساب می آورند. آموختن اینکه چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنیم بخشی از رشد اجتماعی کودک است، در حالی که رشد احساسی بیشتر شامل خود احساسات و ابراز آنها می شود. اعتماد، ترس، اعتماد به نفس، غرور، دوستی و شوخ طبعی همه بخشی از رشد احساسی- اجتماعی کودک هستند.
هرچند فرآیند های رشد برای اینکه راحت تر قابل درک باشند بهتر است جداگانه از هم، در قالب رشد احساسی – اجتماعی، فیزیکی و ذهنی بررسی شوند، با این حال این سه گونه ی رشد بسیار به هم مربوط و متصل هستند. رشد در یکی از این بخش هامی تواند به شدت بر بخش دیگر اثر بگذارد. برای مثال توانایی نوشتن کلمات هم به توان حرکتی و فیزیکی انگشتان نیاز دارد، هم به رشد ذهنی برای درک زبان.
دقیقا همانطور که تحقیقات تفاوت بخش های رشد را به ما نشان می دهند، همچنین به ما می گویند که کل فرآیند رشد از الگوها یا قواعد کلیدی ای پیروی می کند. درک این قواعد و الگو ها تاثیر بسیار بزرگی بر نحوه ی شناخت، رفتار و آموزش کودکان امروز دارد. روانشناسی کودک علمی است که هم این الگو ها را می آموزد و هم به والدین و حتی خود کودک آموزش می دهد.
نقاط عطف زندگی کودک
نقاط عطف رشد راهی بسار مهم برای روانشناسان کودک است تا از طریق آنها بتواند رشد کودک در ابعاد گوناگون را بسنجد. نقاط عطف در وقاع نقطه توقف هایی در روند رشد کودک هستند. مثل ایستگاه. تعیین نقاط عطف برای این است که روانشناس کودک بتواند تشخیص دهد که یک کودک عادی در سنین خاص چه کارهایی را می تواند انجام دهد. آگاهی داشتن از این نقاط عطف در سنین مختلف به روانشناس کودک کمک می کند تا بفهمد روند رشد عادی یک کودک نرمال چگونه است تا از این طریق بتواند مشکلات تاخیر در رشد را شناسایی کند.
برای مثال کودک خردسالی که تنها 1 سال دارد تقریبا می تواند کامل بایستد و وزنش را با گرفتن یا تکیه دادن به چیزی یا جایی روی پاهایش حفظ کند. برخی از کودکان حتی می توانند در این سن راه بروند. اگر کودکی به 18 ماهگی برسد و هنوز نتواند راه برود، این ممکن است نشانه ی مشکلی باشد که به بررسی دقیتری نیاز دارد.
روانشناسان کودک چهار نقطه عطف اصلی را شناسایی کرده اند که ابعاد رشد ذکر شده در بالا را دنبال می کنند. اول، نقاط عطف فیزیکی یا جسمی هستند، که به موتور حرکتی و رشدی مربوطند. دوم ، نقاط عطف ذهنی یا شناختی هستند که به استعداد فکری کودک مربوط می شوند. سوم ، نقاط عطف اجتماعی و احساسی هستند که به توانایی کودک برای ابراز احساسات و واکنش به تعاملات اجتماعی مربوط می شوند. و در نهایت، نقاط عطف ارتباطی و زبانی هستند که شامل رشد مهارت های تکلم و گویش و همچنین ارتباطات غیر کلامی کودک مربوط می شوند.
روانشناسی رفتار کودک
همه ی کودکان می توانند گاهی اوقت شیطان، لجباز و بی فکر باشند. دعوا ها و مشاجره های بین والدین و کودک نیز اجتناب ناپذیر است. همچنین این مشاجره ها ممکن است در آینده به دعوا های بین والدین و نوجوان تبدیل شوند که در آنها نوجوان سعی می کند استقلالش را بدست بیاورد و هویتش را شکل بدهد. این رفتار ها بخشی عادی از فرآیند رشد هستند. هرچند برخی از کودکان رفتار های بسیار دشوار و چالش برانگیزی از خود نشان می دهند که خازج از نرم سن آنهاست. در واقع اختلالات رفتاری رایج ترین دلیلی هستند که والدین به خاطر آنها به مراکز روانشناسی کودک مراجعه می کنند.
در برخی از موارد این رفتار ها مشکلات موقتی هستند که به شرایط و وضعیت های استرس زایی مانند تولد خواهر یا برادر کوچکتر، طلاق یا مرگ یکی از اعضای خانواده بر می گردند. موارد دیگر شامل الگویی از رفتار های پایدار خصومت آمیز، خشونت بار و اخلال گری هستند که مناسب سن کودک نیستند.
رایج ترین اختلال رفتاری مداخله آمیز شامل اختلال ODD ، اختلال کمبود توجه و اختلال بیش فعالی می شوند. این سه اختلال رفتاری علائم مشترکی هم دارند و می توانند در آینده مشکلات احساسی و اختلالات روحی دیگری را برانگیزند. روانشناسی کودک در حقیقت درمانی برای پیدا کردن تمام احتمالات ممکن از دلایل این اختلالات رفتاری است. از جمله اختلالات مغزی، ژنتیکی، تغذیه، خانوادگی و استرس. و پس از آن پیدا کردن درمان مناسب برای آنها.
جهت استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه کودک و خانواده و سایر اختلالات روانشناسی و رزرو وقت از متخصصین مرکز مشاوره حال کوک می توانید با شماره های زیر تماس بگیرید.
02122636858 – 09212773724
روانشناسی رشد احساسی
رشد احساسی در حقیقت یعنی آموختن این است که احساسات چیستند. رشد احساسی یعنی درک اینکه چگونه و چرا احساسات به وجود می آیند، این است که فرد بفهمد احساساتش با دیگران فرق دارد . رشد احساسی این است که فرد یا کودک یاد بگیرد احساساتش را در راهی موثر رشد دهد و آنها را مدیریت کند. این فرآیند پیچیده در دوران نوزادی شروع می شود و تا بزرگسالی هم ادامه دارد. اولین احساساتی که که یک نوزاد درکشان می کند احساس شادی، غم، ترس، بیزاری و خشم است. بعد ها با بزرگ تر شدن بچه، او احساسات پیچیده تری مانند شرم، گناه، غافلگیری غرور و همدردی را می آموزد. همچنین با بزرگتر شدن بچه برانگیزاننده ها و محرک های احساسی هم در او ممکن است تغییر کنند. یعنی ممکن است بچه وقتی بزرگتر می شود دیگر از چیزی که در گذشته خوشحالش می کرد یا می ترساندش خوشحال نشود یا نترسد.
روانشناسی رشد اجتماعی
فرآیند رشد اجتماعی بسیار به فرآیند رشد احساسی نزدیک است. اگر بخواهیم ساده بگوییم، روند اجتماعی شدن در حقیقت به معنی کسب ارزشها، دانش و مهارت هایی است که به بچه این توان را می دهند که با دیگران به شکل موثری ارتباط برقرار کند و در کار های خانواده، مدرسه و جمع دوستانه مشارکت و همکاری مثبتی داشته باشد. هرچند این فرآیند کمی پس از تولد شروع می شود و تا بزرگسالی هم ادامه دارد، با این حال سال های اولیه ی کودکی نقش بسیار مهمی در رشد توانایی های اجتماعی فرد دارند.
بهترین مرکز روانشناسی کودک در تهران
برای کسب اطلاعات دقیق از نحوه و فرآیند های رشد کودک بهتر است تا به یک مرکز روانشناسی کودک مراجعه کنید. حتما لازم نیست تا کودکتان مشکلی داشته باشد که بخواهید به مرکز روانشناسی کودک مراجعه کنید، بلکه این جلسات به شما یاد می دهند که چگونه با آگاهی از روانشناسی کودک، پدر و مادر بهتری برای او باشید و راحت تر او را درک کنید.
جهت استفاده از خدمات روانشناسی و روانپزشکی در زمینه کودک و خانواده و سایر اختلالات روانشناسی و رزرو وقت از متخصصین مرکز مشاوره حال کوک می توانید با شماره های زیر تماس بگیرید.
02122636858 – 09212773724
