تست بیش فعالی

تست بیش فعالی

اگر جستجوی ساده ای در اینترنت بکنید می بینید که تست های ساده ی زیادی برای تشخیص اینکه آیا به بیش فعالی دچار هستید یا نه وجود دارد. اما بهتر است به آنها اعتماد نکنید.

هیچ آزمایش یگانه ای وجود ندارد که بتواند بیش فعالی را تشخیص دهد. در عوض پزشکان بر روی نکات زیادی توجه می کنند تا بتوانند بیش فعالی را تشخیص داده و وجود آن را تایید کنند. از جمله:

• مصاحبه با والدین، بستگان، معلمان یا سایر بزرگسالان
• شخصا کودک یا بزرگسال را تحت نظارت رفتاری می گیرد
• پرسشنامه ها یا مقیاس های رتبه بندی که نشانه های بیش فعالی را اندازه گیری می کنند را ارائه می دهد
• تست روانشناسی

پزشک نیاز دارد ببیند که چقدر علائم یک فرد بر روحیه، رفتار ها، بهره وری و عادات زندگی روزانه اش تاثیر می گذارند. و همچنین نیاز دارد تا وجود عارضه های دیگر را نیز بررسی کند.

در مورد کودکان پزشک درباره علائم بیش فعالی که احیاناَ والدین مشاهده کرده اند از انها سوال می کند. پزشک می خواهد بداند که که کودک از چه سنی علائم  و رفتارها از خود را نشان داده است. پزشک ممکن است از گزارش  رفتاری معلم کودک، گزارش کارت ها و نمونه هایی از کارهای مدرسه  را درخواست کند.

برای بزرگسالان، پزشک احتمالا بخواهد با همسر یا دیگر اعضای خانواده ی فرد صحبت کند. او می خواهد بداند که آیا انها علائم بیش فعالی را در کودکی در وی مشاهده کرده اند یا نه. دانستن اینکه یک بزرگسال مبتلا به بیش فعالی از کودکی علائم ان را داشته برای تشخیص صحیح بسیار مهم است. چرا بیش فعالی معمولا از دوران کودکی اغاز می شود.

تست بیش فعالی

برای شناخت و تشخیص وجود عارضه های دیگر، پزشک در خواست آزمایشات دیگری نیز می کند. از قبیل:

• شنوایی و بینایی سنجی
• آزمایش خون برای تعیین سطوح سرب بدن
• آزمایش خون برای تشخیص بیماری هایی مانند بیماری تیروئید
• آزمایش برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی مغز
• CT اسکن یا MRI برای بررسی اختلالات مغزی

تشخیص بیش فعالی و تست بیش فعالی 

برای تشخیص بیش فعالی پزشکان معمولا از دستور العمل های مشخصی استفاده می کنند. در مجموع سه نوع کلی از بیش فعالی شناخته شده است. انواعی که عبارتند از:

1. نوع بیش فعالی بی توجهی: فردی باید حداقل 6 مورد از 9 علائم زیر را داشته باشد و تعدادی هم از علائم نوع پرخاشگرانه را دارا باشد تا دارای این نوع از بیش فعالی تشخیص داده شود. علائمی که عبارتند از:
   • به جزئیات توجه نمی کند و یا اشتباهات بی ادبانه ای را انجام می دهد
   • سر کارش نمی ایستد
   • گوش نمی دهد
   • دستورالعمل ها را دنبال نمی کند و یا تحصیلات مدرسه یا کارهای خود را تمام نکرده است
   • مشکلاتی در نظم پذیری و یا  در انجام فعالیت های سازماندهی شده دارد
   • از کارهایی که تلاش یا تمرکز لازم دارند، اجتناب می کند یا در انجام آنها ناتوان است
   • وسیله هایش را به راحتی گم می کند
   • به راحتی پریشان می شود
   • فراموشکار است
2. نوع پرخاشگرانه : فرد باید حداقل 6 تا از 9 علائم زیر و تعدادی از علائم علائم بیش فعالی بی توجهی را داشته باشد تا داراری این نوع بیش فعالی تشخیص داده شود. علائمی که عبارتند از:
   • از صندلی خود زیاد بلند می شود
   • در زمان نامناسب شروع به دویدن یا بالا رفتن از ارتفاعات می کند
   • بازی بی سر و صدا برایش مشکل است
   • همیشه “در حال حرکت” است انگار که به یک موتور روشن وصل است
   • بیش از حد حرف می زند
   • قبل از اینکه سوال کاملا پرسیده شود، پاسخ می دهد
   • با در صف ایستادن مشکل دارد
   • در حرف دیگران می پرد
3. نوع ترکیبی : این شایع ترین نوع بیش فعالی است. افرادی که علائم هر دو نوع بالا را دارند به نوع ترکیبی بیش فعالی دچارند.

علاوه بر این دستورالعمل ها پزشکان ممکن است از جداول آماری برای کمک گرفتن در ارزیابی و تشخیص علائم بیش فعالی استفاده کنند. در ادامه به برخی از نمونه ها اشاره می کنیم:

• شاخص ارزیابی وندربیلت. این ابزار ارزیابی 55 سؤال دارد، و علائم بیش فعالی را بررسی می کند. همچنین به دنبال تشخیص عارضه های دیگری مانند اختلال رفتاری، اختلال درگیری مخالف، اضطراب و افسردگی نیزمی باشد.

• مشکل کم توجهی کودکان . جدول این شاخص معمولا توسط معلم پر می شود و برای ارزیابی علائم معمول بیش فعالی است.

• سیستم ارزیابی رفتار برای کودکان (BASC). این آزمون به دنبال علامتی مانند پرخاشگری، خشونت و بهره وری است. همچنین به دنبال تشخیص اضطراب، افسردگی، اختلال توجه و مشکلات یادگیری و عدم یادگیری برخی مهارت های ضروری خاص است.

• جدول پردازش رفتاری کودک توسط معلم. در بین چیز های دیگر، این شاخص شامل شکایت ها از وضعیت جسمی، رفتار های پرخاشگرایانه و جلب توجه کننده است.

اسکن نوار مغزی

سیستم آزمایش اسکن امواج مغزی، امواج مغز را اندازه گیری می کند. فرکانس برخی از امواج مغزی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی بالا تر از دیگران است. انجام این اسکن برای کودکان 6 تا 17 سال مجاز است، اما تنها باید به عنوان بخشی از فرآیند تشخیص روانی مورد استفاده قرار گیرد. نه برای نتیجه گیری نهایی.

آزمایش های دیگر ممکن است به شناخت و تشخیص عارضه های دیگری که شرایط بیش فعالی را وخیم تر می کنند، کم کنند، اما لزوما نمی توانند خود بیش فعالی را تشخیص دهند.

از تشخیص تا درمان

چنانچه پزشک بیش فعالی را تشخیص دهد، بسیار مهم است که روند درمانی را به دقت دنبال کنید. پزشک ممکن است دارو یا رفتار درمانی را برای شما یا فرزندتان توصیه کند. این درمان ها می توانند علائم را تسکین دهند و مدیریت بیش فعالی را آسان کنند.

بیش فعالی بزرگسالان 

اگر فردی را به عنوان همکار یا دوست می شناسید که به نظرتان عجیب و غریب می آید، یعنی کارهای عجیبی از او سر می زند، مثلا بی وقفه حرف می زند یا بی موقع کارهایی را انجام می دهد، یا سرکار بازیگوشی می کند یا حتی به نظر شما دست و پا چلفتی می آید ، احتمالا آن فرد به بیش فعالی مبتلا است. بیش فعالی عارضه ای است که در کودکی رخ می دهد و خیلی ها را درگیر خود می کند، و 60 درصد کودکان با بالاتر رفتن سنشان خود به خود درمان می شوند. اما آنهایی که خود به خود درمان نمی شوند می توانند آن را تا آخر عمر به همراه داشته باشند.

بهترین زمان برای درمان بیش فعالی در سنین خردسالی است، اما این به آن معنی نیست که بزرگسالانی که دچار بیش فعالی هستند امیدی به درمان ندارند. بیش فعالی بزرگسالان هم کاملا قابل درمان است، تنها شیوه و راهکار تشخیص درمان برای بزرگسالان با کودکان فرق دارد.

بهترین مرکز روانشناسی تهران

بهترین مرکز روانشناسی، مرکزی است که تجارب زیادی در معالجه ی افرادی که از عارضه های مشابه شما رنج می برده اند، دارد. در کنار آن احساس راحتی با مشاور از مهمترین عوامل برای پیدا کردن بهترین مرکز روانشناسی است. بوجیکا با روانشناسان ماهر، تجربه ی زیادی در درمان موارد گوناگون دارد و از روش های نوین روان درمانی نیز غافل نیست.