علائم افسردگی
افسردگی چیست و چطور درمان می شود؟
علائم، نشانه ها و انواع درمان افسردگی
احساس غمگینی، کمبود ، از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت های روزانه همه اینها علائمی است که برای همه ما آشنا است. اما ، اگر این علائم همچنان ادامه داشته باشند و زندگی ما را تحت تأثیر قرار دهند ، ممکن است از افسردگی رنج ببریم.طبق آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) ، 7.6 درصد از افراد بالای 12 سال مبتلا به افسردگی در هر دوره 2 هفته ای هستند. این آمار شیوع این اختلال را نشان می دهد.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، افسردگی شایعترین بیماری در سراسر جهان و عامل اصلی ناتوانی است. آنها تخمین می زنند که 350 میلیون نفر در سطح جهان تحت تأثیر افسردگی قرار دارند.
حتما بخوانید : اضطراب جدایی و درمان
حقایقی در مورد افسردگی:
به نظر می رسد افسردگی در بین زنان بیشتر از مردان است. علائم آن شامل عدم شادی و کاهش علاقه به مواردی است که با خوشبختی فرد در ارتباط است. دلایل افسردگی کاملاً مشخص نشده است اما احتمالاً ترکیبی پیچیده از عوامل ژنتیکی ، بیولوژیکی ، محیطی ,روانی و اجتماعی است.
تشخیص افسردگی توسط متخصص روانشناس بالینی
در اببتدا روان شناس و روان پزشک تمامی عوامل زیستی، روانی و اجتماعی را در مصاحبه ی بالینی با مراجع بررسی می کنند. همچنین سؤالاتی در مورد تاریخچه مراجع برای تعیین علایم، دوره های وجود علایم و شدت آن پرسیده می شود
برخی پرسشنامه ها به پزشکان برای ارزیابی شدت افسردگی کمک می کنند. به عنوان مثال ، مقیاس رتبه بندی افسردگی همیلتون دارای 21 سوال است که امتیازات حاصل از آن ، شدت بیماری را توصیف می کند. مقیاس همیلتون یکی از پرکاربردترین ابزارهای ارزیابی در جهان است که روانشناسان مراجعین را از نظر افسردگی رتبه بندی می کنند.
چه علایمی را نمی توانیم افسردگی بنامیم؟
افسردگی با نوسانات خلقی که افراد به عنوان بخشی از زندگی عادی تجربه می کنند متفاوت است. پاسخ عاطفی موقت و واکنشی به چالش های زندگی روزمره افسردگی نیست. به همین ترتیب ، حتی احساس غم و اندوه ناشی از مرگ یکی از نزدیکان ، در صورت پایداری تا قبل از شش ماهگی افسردگی نیست.
حتما بخوانید: حمله پانیک
علائم افسردگی و نشانه ها
علائم افسردگی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حالت افسردگی
- کاهش علاقه یا لذت از فعالیت هایی که قبلاً از آن لذت می برد مثل از دست دادن میل جنسی
- کاهش وزن غیر عمدی (بدون رژیم غذایی)- کم اشتهایی
- بی خوابی (مشکل در خواب) یا هایپرسومیا (خواب بیش از حد)
- اضطراب روانی – حرکتی ، بی قراری ، قدم زدن در حین انجام فعالیت
- کندی در مهارت های شناختی و روانی حرکتی
- خستگی یا از بین رفتن انرژی
- احساس بی ارزشی یا گناه
- اختلال در تفکر ، تمرکز ، یا تصمیم گیری
- افکار مکرر از مرگ یا خودکشی یا تلاش برای خودکشی
علل افسردگی
دلایل افسردگی کاملاً مشخص نشده است و ممکن است به یک دلیل مشخص ختم نشود. افسردگی احتمالاً به دلیل ترکیبی از عواملی است که شامل موارد زیر است:
- ژنتیک
- بیولوژیکی – تغییر در سطح انتقال دهنده عصبی
- محیطی
- روانشناختی و اجتماعی (روانی)
چه افرادی در معرض خطر ابتلا به علائم افسردگی هستند؟
عوامل خطر شامل موارد زیر است:
- وقایع زندگی: این موارد شامل ناامیدی ، طلاق ، مسائل مربوط به کار ، روابط با دوستان و خانواده ، مشکلات مالی ، نگرانی های پزشکی یا استرس حاد است.
- شخصیتی: افرادی که استراتژی های مقابله ای کمتری دارند یا آسیب های زندگی قبلی دارند ، بیشتر در معرض خطر هستند
- عوامل ژنتیکی: وجود بستگان درجه یک مبتلا به افسردگی خطر را افزایش می دهد.
- ترومای کودکی
- برخی داروهای تجویزی: اینها شامل داروهای کورتیکواستروئیدها ، برخی از بتا بلاکرها ، اینترفرون و سایر داروهای تجویزی است.
- سوء استفاده از داروهای تفریحی: سوء استفاده از الکل ، آمفتامین و سایر داروها به شدت تاثیرگذار هستند
درمان افسردگی
گروه درمانی یکی از شیوه های درمانی افسردگی می باشد افراد به صورت دایره ای می نشینند و در گروه درمانی ، به صورت گروهی به مشکلات افراد پرداخته می شود.
مشاوره یا درمان ممکن است به فرد در مدیریت علائم افسردگی کمک کند. افسردگی یک بیماری روانی قابل درمان است.
سه عامل برای مدیریت افسردگی وجود دارد:
1- پشتیبانی ، از بحث در مورد راه حل های عملی و کمک به استرس ، تا آموزش اعضای خانواده.
2- روان درمانی ، همچنین به عنوان گفتگوی درمانی شناخته می شود ، مانند درمان رفتاری شناختی (CBT).
3- درمان دارویی ، به ویژه داروهای ضد افسردگی.
روان درمانی
روشهای روانشناختی یا صحبت کردن برای افسردگی شامل درمان شناختی-رفتاری (CBT) ، روان درمانی بین فردی و درمان حل مسئله است. در موارد خفیف افسردگی ، روان درمانی اولین گزینه برای درمان است. اما در موارد متوسط و شدید ، ممکن است در کنار سایر درمانها مورد استفاده قرار گیرد.
cbt و درمان بین فردی دو نوع اصلی روان درمانی است که در افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد. CBT ممکن است در جلسات فردی با یک روانشناس ، رو در رو ، به صورت گروهی یا از طریق تلفن انجام شود. برخی مطالعات اخیر نشان می دهد که CBT ممکن است به طور مؤثر به صورت اینترنتی تاثیرگذار باشد.
درمان بین فردی به بیماران کمک می کند تا مشکلات عاطفی در روابط را شناسایی کنند و اینکه چگونه بر خلق و خوی تأثیر می گذارند.
داروهای ضد افسردگی
داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که با تجویز پزشک امکان استفاده از آنها وجود دارد. این داروها برای افسردگی متوسط تا شدید مصرف می شوند ، اما برای کودکان توصیه نمی شود و فقط با احتیاط برای بزرگسالان تجویز می شود.
تعدادی از داروهایی که برای درمان افسردگی تجویز می شوند:
- دارو های مهار کننده بازجذب سروتونین (SSRIs)
- مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
- داروهای ضد افسردگی آتیپیک
- مهارکننده های بازجذب مجدد سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI)
هر دسته از داروهای ضد افسردگی روی یک انتقال دهنده عصبی متفاوت عمل می کند. این دارو ها باید حتی بعد از بهبود جهت جلوگیری از عود بیماری با نسخه پزشک ادامه یابد.
هشدار اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) می گوید: “داروهای ضد افسردگی ممکن است در برخی از کودکان ، نوجوانان و بزرگسالان جوان ، افکار یا اقدامات خودکشی را افزایش دهند.”
جهت هر گونه نگرانی باید همیشه با پزشک مشورت شود – از جمله استفاده از داروهای ضد افسردگی.
ورزش و سایر روش های درمانی
ورزش هوازی به افسردگی خفیف کمک می کند زیرا باعث افزایش سطح اندروفین و تحریک نوراپی نفرین عصبی انتقال دهنده عصبی می شود که مربوط به خلق است.
از روشهای تحریک مغز از جمله روشهای برانگیختگی درمانی در افسردگی نیز استفاده می شود. تحریک تکراری مغناطیسی transcranial ، پالسهای مغناطیسی را به مغز می فرستد و ممکن است در اختلال افسردگی اساسی مؤثر باشد.
درمان با شوک الکتریکی
موارد شدید افسردگی که به درمان دارویی پاسخ نداده اند ، می توانند از درمان الکترومغناطیسی (ECT) بهره مند شوند. این شیوه درمانی به ویژه برای افسردگی مؤثر است.
اختلال افسردگی و دو قطبی
اختلال دوقطبی نوع 1 : اگر علائم افسردگی شدید تر باشند، به آن افسردگی تک قطبی گفته می شود. با این حال ، اگر با قسمت های مانیا و افسردگی همراه باشد که با دوره های روانی طبیعی از هم جدا می شوند ، به اختلال دو قطبی نوع 2 گفته می شود.
اختلال دوقطبی نوع 1 می تواند اضطراب و علائم دیگر را شامل شود و علائم غالب افسردگی را در بر میگیرد اما فرد اگر در طول زندگی حتی یک مرتبه مانیا یا شیدایی را تجربه کرده باشد دچار اختلال دوقطبی نوع 1 می باشد. با این حال ، تحقیقات نشان می دهد که حدود 40 درصد از مواقع ، افراد مبتلا به اختلال دو قطبی، افسرده هستند که تشخیص این دو شرط دشوار است.
اختلال افسردگی با ویژگی های روانی عمده
این وضعیت با افسردگی همراه با روان پریشی مشخص می شود. روان پریشی می تواند توهمات، باورهای غلط ، جدا شدن از واقعیت – احساس چیزهایی که وجود ندارند.
اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی
پیش از این اختلال عاطفی فصلی (SAD) نامیده می شد ، این وضعیت با کاهش طول روز در زمستان مرتبط است – افسردگی در این فصل اتفاق می افتد اما برای بقیه سال و در پاسخ به نور درمانی درمان می شود.
